เชื้อราในสมอง...ภัยใกล้ตัวที่คนยังไม่รู้
ตัวอย่างจริงเกี่ยวกับเชื้อราในสมอง :
ผมมีเรื่องที่พวกเราควรจะสนใจรู้มาเล่าให้ฟังเกี่ยวกับเชื้อราในสมอง
ที่จะเล่าให้พวกเราฟัง
1. เรื่องแรกนั้น เกิดขึ้นกับคุณประสิทธิ์ มูลเมือง
ซึ่งสอบได้ไปเป็นนายช่างการบินไทยประจำสถานี
DALLAS หรือ DFWOMTG เมื่อสิบกว่าๆปีมาแล้ว คุณประสิทธิ์ ไปอยู่ DALLAS
พร้อมครอบครัว โดยมีลูกๆสามคนเดินทางไป เรียนด้วยคุณประสิทธิ์วางแผนอนาคตของลูกจะต้องอยู่เรียนต่อในอเมริกาหลังจากที่พี่ประสิทธิ์ต้องเดินทางกลับเมื่อครบกำหนดสี่ปีทำให้พี่ประสิทธิ์ต้องพยายามเก็บเงินเอาไว้ให้ลูกๆใช้หลังจากที่แกต้องกลับมา ทำให้ต้องใช้จ่ายอย่างประหยัด
จนกระทั่งหกเดือนก่อนครบกำหนดกลับพี่ประสิทธิ์ไม่สบายจนต้องเข้ารับการรักษาตัวที่โรงพยาบาล และได้รับการผ่าตัดสมอง เพราะหมอพบว่ามีเชื้อราในสมอง
เมื่อพบเชื้อราหมอฝรั่งจึงต้องหาสาเหตุ และพบว่าพี่ประสิทธิ์ชอบทานบะหมี่อบแห้งทานเกือบทุกวัน โดยสั่งมาจากเมืองไทย บะหมี่อบแห้งนั้น ถ้าเก็บไว้นานจนหมดอายุการเก็บหรืออาจจะอบไม่ดีพอ เพราะของกินประเภทนี้บ้านเรามีมาก และพวกเราไม่ค่อยสนใจอายุการเก็บหรือบางครั้งไม่มีบอกด้วย ทำให้มีเชื้อราเกิดขึ้น
ถ้าเรากินไม่บ่อยนักนานๆครั้งเชื้อราพวกนี้จะถูกทำลายโดยภูมิคุ้มกันของตัวเรา แต่ถ้าทานมากๆหรือทุกวันจะเกิดการสะสมของเชื้อรา และลามขึ้นไปถึงสมองไปทำลายสมองของเราพี่ประสิทธิ์ยังโชคดีที่ป่วยในอเมริกา หมอฝรั่งทำการผ่าตัดได้ แต่พี่ประสิทธิ์ก็ไม่สามารถทำงานต่อไปได้ต้องลาออกจากการบินไทย กลับมาอยู่บ้านที่ ฝั่งโขง หน้าสนามบิน
ผมรู้จักพี่ประสิทธิ์ดีเพราะเคยเดินทางไปเป็น OM ชั่วคราวที่DALLAS ช่วงที่พี่เรายังดีอยู่ถึงสองครั้ง
2.เรื่องที่สอง เพื่อนบ้านผมเป็นพยาบาล อยู่โรงพยาบาลในต่างจังหวัด
และสาเหตุที่เป็นพยาบาลเวลาไม่สบายก็เอายาที่โรงพยาบาลมาทาน จนกระทั่งผมได้ข่าวว่าเธอเสียชีวิตลงหมอและเพื่อนๆได้ทำการหาสาเหตุของการเสียชีวิตของเธอและพบว่าสาเหตุของการเสียชีวิตนั้นเกิดจากมีเชื้อราในสมอง ทำลายสมองหมด เชื้อรามาจากไหนและก็พบว่าสาเหตุจากเอายาโรงพยาบาลไปทานบ่อยๆเกือบทุกวันทำไมยาจากโรงพยาบาลจึงมีเชื้อรา เพื่อนของผมมีร้านขายยา ตามปกติแล้วจะมีพวก SALE มาติดต่อขายยาให้ตามร้านขายยา หรือโรงพยาบาลถ้าเป็นโรงพยาบาลก็จะมีการให้เปอร์เซนต์หมอหรือเภสัชผู้สั่งซื้อถ้าเป็นร้านค้าก็อาจจะกำหนดลงไปว่าถ้าซื้อจำนวนเท่าไรแล้วจะได้ของแถมหรือถ้ามากๆก็จะได้ไปเที่ยวเมืองนอก
เพื่อนผมเขาเป็นลูกคนจีนร้านขายยาจึงได้ไปเที่ยวเมืองนอกประจำ โดยยาพวกนี้
เช่นสั่งยาสองแสนบาทก็จะได้ยาราคาเม็ดละประมาณไม่กี่สตางค์มาหลายแสนเม็ดยาพวกนี้เอามาขายเม็ดละหลายบาท และเพราะสั่งยามาจำนวนมากจึงขายไม่หมด
จนหมดอายุก็จะส่งคืนบริษัทยา ได้เงินคืนเหมือนกัน
ยาตามโรงพยาบาลสั่งมามากเมื่อหมดอายุจะคืนก็กลัวโดนสอบที่สั่งซื้อมามากก็พยายามใช้ให้หมดหรือบางครั้งยาที่ซื้อมาเป็นยาใกล้หมดอายุหรือหมดอายุแล้วที่คืนมาจากร้านขายยาและนำมาขายต่อราคาถูกให้เปอร์เซ็นต์โรงพยาบาล ยาพวกนี้หมดอายุจึงมีเชื้อรากินไปมากๆก็เกิดการสะสมในร่างกายได้เป็นอันตราย
3. เรื่องที่สาม ผมไม่ทานขนมเปี๊ยะมานานแล้วทั้งๆที่สมัยเป็นเด็กชอบทานมาก
ขนมเปียะเป็นขนมที่ส่วนมากแล้วคนจีนจะทำออกมาขายโดยทำจากแป้งและใส้หวานๆพวกฝักบดเชื่อมหรือในปัจจุบันนี้มีการใส่ไส้ไข่แดง หรือไข่เข็มใส่กล่องแดงๆน่ากินวางขายตามร้านทั่วไป หรือตาม ซุปเปอร์ต่างๆ ขนมพวกนี้มีอายุการเก็บ
โดยที่ส่วนมากแล้วทางโรงงานทำขนมซึ่งเป็นโรงงานแบบครอบครัวเล็กๆจะเอา
ไปฝากวางขายโดยแบ่งเปอร์เซ็นต์ให้ร้าน หรือเอาไปส่งให้ร้านขายของพวกขนมไปวางขาย โดยทางโรงงานทำจะเอาขนมมาเปลี่ยนและเก็บขนมที่ขายไม่ได้นานๆกลับไปโดยมากแล้วทางโรงงานจะเลือกเอาขนมที่มองแล้วว่ามีราขึ้นแล้วกลับไป
ข้างบ้านผมมีโรงงานทำขนมเปียะ ที่ผมเห็นประจำคือเจ้าของโรงงานทีเป็นคนจีนจะเอาขนมที่เก็บมาจากร้านค้ามาขูดเอาหน้าที่มีเชื้อราออกแล้วส่วนทีเหลือ
เอาแป้งไปบดใหม่ใส่ปนไปกลับของใหม่ ไส้หวานๆก็เอารวมไปกับของใหม่ไม่ทิ้งไป แล้วทำเป็นขนมใหม่ส่งไปขายต่อไปพวกเรานั้นถ้าซื้อเอากินมากๆก็อาจจะเป็นอันตรายได้เพราะเชื้อรานั้นติดมากลับขนมด้วย
ที่ผมเขียนมานี้คือสิ่งที่ผมเห็นมาว่าการเกิดเชื้อราที่สมองนั้นเกิดจากการกินอาหารที่มีเชื้อราเข้าไปมากและบ่อยๆจนเกิดการสะสมของเชื้อราขึ้นทำลายประสาทสมอง
พวกเรานั้นทำงานกันตามสถานีต่างๆผมเชื่อได้เลยว่าเกือบทุกคนมีบะหมี่อบแห้งอยู่ประจำบ้านและทานประจำโดยเฉพาะตอนแม่บ้านไม่อยู่เพราะสะดวก และมีรสชาติที่ดีด้วยผมก็ทานแต่นานๆครั้ง ก่อนจะทานก็นึกถึง พี่ประสิทธิ์ไว้ด้วยก็แล้วกัน
โดย : คนการบินไทย
ขอขอบคุณข้อมูลจากเว็บไซด์
http://www.cityvariety.com/topic-21.html
เขียนโดย คุณ เขยตาคลี
วันที่ 25 ต.ค. 2553 เวลา 21.31 น. [ IP : 118.173.238.138 ]
วันที่ 26 ต.ค. 2553 เวลา 20.22 น. [ IP : 118.172.43.31 ]